ผู้สูงอายุในชุมชนแออัด
จาก ChulaPedia
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย '==น.ส.ลลิตา แสงเงิน:การแสวงหาการรักษาของผู้สูงอายุ…') |
|||
| (การแก้ไข 2 รุ่นระหว่างรุ่นที่เปรียบเทียบไม่แสดงผล) | |||
| แถว 5: | แถว 5: | ||
==อาจารย์ที่ปรึกษา : ผศ.ดร.เนาวรัตน์ กาญจนาคาร== | ==อาจารย์ที่ปรึกษา : ผศ.ดร.เนาวรัตน์ กาญจนาคาร== | ||
| - | + | ปัจจุบันจำนวนของประชากรที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไปมีจำนวนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วทั่วโลก ผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในประเทศกำลังพัฒนาโดยเฉพาะในทวีปเอเชียคิดเป็น 67% ตามข้อมูลของสหประชาชาติพบว่า ประเทศไทยเริ่มเข้าสู่การเปลี่ยนแปลงเป็น "สังคมผู้สูงอายุ" ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2005 การสำรวจสุขภาพแห่งชาติรายงานว่าเกือบครึ่งหนึ่งของผู้สูงอายุต้องเผชิญหน้ากับโรคเรื้อรังและ เมื่อมองไปถึงผู้ด้อยโอกาสในสังคม ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ประชากรที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดคือประชากรกลุ่มหนึ่งที่จะประสพปัญหาในหลายด้านทั้งสิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจและการเข้าถึงบริการต่างๆ ดังนั้นผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดจึงกลายเป็นกลุ่มคนที่สำคัญที่ควรคำนึงถึงในเรื่องของการสาธารณสุขเพื่อให้ผู้สูงอายุมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีทั้งด้านร่างกาย จิตใจ และจิตสังคม | |
| + | |||
| - | + | การศึกษานี้มีขึ้นเพื่อศึกษาการรับรู้สุขภาวะและพฤติกรรมการแสวงหาการรักษาในผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดเขตดอนเมือง กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย โดยใช้การเก็บข้อมูลแบบสัมภาษณ์จากแบบสอบถามกับกลุ่มผู้สูงอายุในชุมชนแออัดจำนวน 287 คน ระหว่างเดือนมีนาคม - เมษายน 2556 ผลการศึกษาพบว่าประชากรที่ศึกษามีอายุระหว่าง 60 ถึง 99 ปี โดย 2 ใน 3 เป็นเพศหญิง และผู้สูงอายุส่วนใหญ่มีการศึกษาระดับประถมศึกษา สามารถอ่านและเขียนภาษาไทยได้เล็กน้อย (43.6 %) ผู้สูงอายุมีรายได้ต่อเดือนโดยเฉลี่ยน้อยกว่า 2,500 บาท ไม่ได้ประกอบอาชีพ (77.9 %) โดยส่วนมากผู้สูงอายุจะอาศัยร่วมกับคู่สมรสและบุตรสาว ส่วนใหญ่บ้านที่พักอาศัยเป็นบ้านของตนเอง โดยห้องนอนจะอยู่บริเวณชั้นหนึ่งของบ้านและใช้ส้วมนั่งแบบราดน้ำ การรับรู้สุขภาวะของผู้สูงอายุอยู่ในเกณฑ์ดี (52.9 %) สุขภาวะพอใช้ (28.2 %) และสุขภาวะไม่ดี (18.8 %) มีโรคประจำตัวที่ได้รับการวินิจฉัยโดยแพทย์ (78 %) ผู้สูงอายุใช้สิทธิการรักษาประกันสุขภาพถ้วนหน้า (71.4%) ปัญหาสุขภาพที่สำคัญ ได้แก่ ภาวะความดันโลหิตสูง (74.1%) โรคเบาหวาน( 40 %) และโรคไขมันในเลือดสูง (34.4 %) ภาวะความเจ็บป่วยเล็กน้อยที่พบบ่อยได้แก่ ปวดศีรษะ (53.1 %) ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ (19.8 %) และมีไข้ (10.3 %) เมื่อมีอาการเจ็บป่วยเล็กน้อย ผู้สูงอายุจะเลือกยารับประทานเองเป็นส่วนใหญ่ และเมื่อเจ็บป่วยมากขึ้นหรือเป็นโรคเรื้อรังจะเข้ารับการรักษาที่สถานพยาบาลของรัฐบาลและเอกชนตามลำดับ | |
| + | |||
| + | |||
| + | จากการศึกษาพบว่าผู้สูงอายุต้องเผชิญกับโรคเรื้อรังอยู่เป็นจำนวนมาก การให้ความรู้ในการดูแลตนเองตั้งแต่วัยผู้ใหญ่เป็นสิ่งที่สำคัญเพื่อป้องกันการเกิดโรคเรื้อรังในอนาคต การตรวจสุขภาพประจำปี การเลือกรับประทานยาด้วยตัวเอง การให้คำแนะนำอาการสำคัญที่ควรรีบมาพบแพทย์ เช่น อาการปวดศีรษะหรืออาการเจ็บแน่นหน้าอกเป็นสิ่งสำคัญ เพื่อให้ผู้สูงอายุได้รับการวินิจฉัยอย่างทันท่วงที การอยู่กับโรคเรื้อรังอย่างมีความสุขและปลอดภัยยังคงเป็นสิ่งที่ท้าทายอย่างมากสำหรับการสาธารณสุขของไทย | ||
| - | |||
(==อ้างอิง==) | (==อ้างอิง==) | ||
<references/> | <references/> | ||
ลลิตา แสงเงิน,"การศึกษาสุขภาวะและการแสวงหาการรักษาในผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดเขตดอนเมือง กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย,"(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต วิทยาลัยวิทยาศาสตร๋สาธารณสุข จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย,2556) | ลลิตา แสงเงิน,"การศึกษาสุขภาวะและการแสวงหาการรักษาในผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดเขตดอนเมือง กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย,"(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต วิทยาลัยวิทยาศาสตร๋สาธารณสุข จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย,2556) | ||
รุ่นปัจจุบันของ 12:07, 19 ธันวาคม 2556
น.ส.ลลิตา แสงเงิน:การแสวงหาการรักษาของผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุนชนแออัดเขตดอนเมือง กรุงเทพมหานคร
Health seeking behaviour of the elderly in the Donmuang slum community, Bangkok
อาจารย์ที่ปรึกษา : ผศ.ดร.เนาวรัตน์ กาญจนาคาร
ปัจจุบันจำนวนของประชากรที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไปมีจำนวนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วทั่วโลก ผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในประเทศกำลังพัฒนาโดยเฉพาะในทวีปเอเชียคิดเป็น 67% ตามข้อมูลของสหประชาชาติพบว่า ประเทศไทยเริ่มเข้าสู่การเปลี่ยนแปลงเป็น "สังคมผู้สูงอายุ" ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2005 การสำรวจสุขภาพแห่งชาติรายงานว่าเกือบครึ่งหนึ่งของผู้สูงอายุต้องเผชิญหน้ากับโรคเรื้อรังและ เมื่อมองไปถึงผู้ด้อยโอกาสในสังคม ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ประชากรที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดคือประชากรกลุ่มหนึ่งที่จะประสพปัญหาในหลายด้านทั้งสิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจและการเข้าถึงบริการต่างๆ ดังนั้นผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดจึงกลายเป็นกลุ่มคนที่สำคัญที่ควรคำนึงถึงในเรื่องของการสาธารณสุขเพื่อให้ผู้สูงอายุมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีทั้งด้านร่างกาย จิตใจ และจิตสังคม
การศึกษานี้มีขึ้นเพื่อศึกษาการรับรู้สุขภาวะและพฤติกรรมการแสวงหาการรักษาในผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดเขตดอนเมือง กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย โดยใช้การเก็บข้อมูลแบบสัมภาษณ์จากแบบสอบถามกับกลุ่มผู้สูงอายุในชุมชนแออัดจำนวน 287 คน ระหว่างเดือนมีนาคม - เมษายน 2556 ผลการศึกษาพบว่าประชากรที่ศึกษามีอายุระหว่าง 60 ถึง 99 ปี โดย 2 ใน 3 เป็นเพศหญิง และผู้สูงอายุส่วนใหญ่มีการศึกษาระดับประถมศึกษา สามารถอ่านและเขียนภาษาไทยได้เล็กน้อย (43.6 %) ผู้สูงอายุมีรายได้ต่อเดือนโดยเฉลี่ยน้อยกว่า 2,500 บาท ไม่ได้ประกอบอาชีพ (77.9 %) โดยส่วนมากผู้สูงอายุจะอาศัยร่วมกับคู่สมรสและบุตรสาว ส่วนใหญ่บ้านที่พักอาศัยเป็นบ้านของตนเอง โดยห้องนอนจะอยู่บริเวณชั้นหนึ่งของบ้านและใช้ส้วมนั่งแบบราดน้ำ การรับรู้สุขภาวะของผู้สูงอายุอยู่ในเกณฑ์ดี (52.9 %) สุขภาวะพอใช้ (28.2 %) และสุขภาวะไม่ดี (18.8 %) มีโรคประจำตัวที่ได้รับการวินิจฉัยโดยแพทย์ (78 %) ผู้สูงอายุใช้สิทธิการรักษาประกันสุขภาพถ้วนหน้า (71.4%) ปัญหาสุขภาพที่สำคัญ ได้แก่ ภาวะความดันโลหิตสูง (74.1%) โรคเบาหวาน( 40 %) และโรคไขมันในเลือดสูง (34.4 %) ภาวะความเจ็บป่วยเล็กน้อยที่พบบ่อยได้แก่ ปวดศีรษะ (53.1 %) ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ (19.8 %) และมีไข้ (10.3 %) เมื่อมีอาการเจ็บป่วยเล็กน้อย ผู้สูงอายุจะเลือกยารับประทานเองเป็นส่วนใหญ่ และเมื่อเจ็บป่วยมากขึ้นหรือเป็นโรคเรื้อรังจะเข้ารับการรักษาที่สถานพยาบาลของรัฐบาลและเอกชนตามลำดับ
จากการศึกษาพบว่าผู้สูงอายุต้องเผชิญกับโรคเรื้อรังอยู่เป็นจำนวนมาก การให้ความรู้ในการดูแลตนเองตั้งแต่วัยผู้ใหญ่เป็นสิ่งที่สำคัญเพื่อป้องกันการเกิดโรคเรื้อรังในอนาคต การตรวจสุขภาพประจำปี การเลือกรับประทานยาด้วยตัวเอง การให้คำแนะนำอาการสำคัญที่ควรรีบมาพบแพทย์ เช่น อาการปวดศีรษะหรืออาการเจ็บแน่นหน้าอกเป็นสิ่งสำคัญ เพื่อให้ผู้สูงอายุได้รับการวินิจฉัยอย่างทันท่วงที การอยู่กับโรคเรื้อรังอย่างมีความสุขและปลอดภัยยังคงเป็นสิ่งที่ท้าทายอย่างมากสำหรับการสาธารณสุขของไทย
(==อ้างอิง==)
ลลิตา แสงเงิน,"การศึกษาสุขภาวะและการแสวงหาการรักษาในผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดเขตดอนเมือง กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย,"(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต วิทยาลัยวิทยาศาสตร๋สาธารณสุข จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย,2556)
