กำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคของเรซินคอมโพสิตชนิดยึดติดได้ด้วยตัวเองต่อเนื้อฟัน
จาก ChulaPedia
งานวิจัยนี้วัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลของการปรับสภาพผิวเนื้อฟันและกระบวนการเสื่อมสลายด้วยวิธีการแช่น้ำต่อกำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคของเรซินคอมโพสิตชนิดยึดติดได้ด้วยตัวเองต่อเนื้อฟัน วัสดุและวิธีการ คัดเลือกฟันกรามแท้ที่ถูกถอนจำนวน 72 ซี่ เพื่อนำมาประเมินกำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคของเนื้อฟันที่ระดับกึ่งกลางตัวฟัน โดยคำนึงถึงวิธีการปรับสภาพผิวเนื้อฟัน ชนิดของวัสดุ และระยะเวลาในการแช่น้ำ โดยฟันจะแบ่งเป็น 4 กลุ่ม ด้วยวิธีการสุ่ม ได้แก่ กลุ่มควบคุม ปรับสภาพเนื้อฟันด้วยซิงเกิล บอนด์ ยูนิเวอร์แซล ตามด้วยการบูรณะโดยใช้ฟิลเทค ซี 350 เอ็กซ์ที โฟลเอเบิล คอมโพสิต กลุ่มทดลองที่ไม่มีการปรับสภาพเนื้อฟัน ตามด้วยบูรณะโดยใช้เวอร์ทิส โฟล กลุ่มที่มีการปรับสภาพเนื้อฟันด้วยกรดฟอสฟอริกความเข้มข้น ร้อยละ 37.5 เพียงอย่างเดียวตามด้วยการบูรณะโดยใช้เวอร์ทิส โฟล และกลุ่มที่มีการปรับสภาพเนื้อฟันด้วยกรดฟอสฟอริกความเข้มข้น ร้อยละ 37.5 ร่วมกับออพติบอนด์ โซโล พลัส ตามด้วยการบูรณะโดย เวอร์ทิส โฟล หลังจากนั้นจะทำการแบ่งแต่ละกลุ่มเป็น 2 กลุ่มย่อยด้วยวิธีการสุ่ม เพื่อแยกตามระยะเวลาการแช่น้ำที่ 24 ชั่วโมงหรือ 3 เดือน ทำการทดสอบกำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคของชิ้นงานตัวอย่างทั้ง 8 กลุ่มหลังการแช่น้ำเสร็จสิ้น และจะมีการบันทึกชนิดของความล้มเหลว ข้อมูลที่ได้จะนำมาวิเคราะห์ทางสถิติด้วยสถิติความแปรปรวนแบบสองทางและเปรียบเทียบด้วยวิธีการของบอนเฟอโรนี ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ผลการศึกษา ค่ากำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคสูงสุดพบในกลุ่มที่มีการปรับสภาพเนื้อฟันด้วยกรดฟอสฟอริกความเข้มข้น ร้อยละ 37.5 ร่วมกับออพติบอนด์ โซโล พลัส ตามด้วยการบูรณะโดย เวอร์ทิส โฟล ที่ 24 ชั่วโมง (42.63±4.57 เมกะปาสคาล) และ ค่ากำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคต่ำสุดพบในกลุ่มที่ไม่มีการปรับสภาพเนื้อฟัน ตามด้วยบูรณะโดยใช้เวอร์ทิส โฟล ที่ 3 เดือน (23.39±3.88 เมกะปาสคาล) พิจารณาถึงผลของการปรับสภาพผิวเนื้อฟันพบว่า กลุ่มที่มีการปรับสภาพผิวเนื้อฟันจะมีค่ากำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคสูงกว่ากลุ่มที่ไม่มีการปรับสภาพผิวเนื้อฟัน และการแช่น้ำทำให้กำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคที่ 3 เดือนมีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับกลุ่ม 24 ชั่วโมง สรุป การปรับสภาพผิวเนื้อฟัน และการแช่น้ำมีผลต่อกำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคของเรซินคอมโพสิตชนิดยึดติดได้ด้วยตัวเองต่อเนื้อฟัน
