สมัยเฮอัน

จาก ChulaPedia

สมัยเฮอัน(Heian period)เป็นยุคสมัยหนึ่งของญี่ปุ่น เริ่มตั้งแต่ญี่ปุ่นย้ายเมืองหลวงมายังเกียวโต（Kyoto）ในปีค.ศ.794 จนกระทั่งถึงตอนที่มินะโมะโตะ โนะ โยะริโตะโมะ(Minamoto no Yoritomo)ได้ก่อตั้งรัฐบาลทหารขึ้นที่คะมะกุระ（Kamakura）ในปีค.ศ.1192 เรียกช่วงยุคสมัยนี้ว่า สมัยเฮอัน สังคมยุคนี้เป็นยุคที่มีศูนย์กลางอยู่ที่กลุ่มชนชั้นสูงในราชสำนัก ในช่วงแรกของสมัยเฮอัน วัฒนธรรมจีนยังคงมีอิทธิพลเป็นอย่างมากสืบต่อมาจากสมัยนาราซึ่งเป็นสมัยก่อนหน้านั้น แต่เมื่อเข้าสู่ครึ่งหลังของศตวรรษที่ 9 ญี่ปุ่นได้ยกเลิกการส่งทูตไปยังประเทศจีน ทำให้วัฒนธรรมญี่ปุ่นมีลักษณะเฉพาะของตนเองมากขึ้น อีกทั้งมีการประดิษฐ์อักษรขึ้นใช้เองหรือที่เรียกกันว่า อักษรคะนะ(Kana) ทำให้ญี่ปุ่นมีพัฒนาการทางด้านวรรณคดีไปอย่างรวดเร็ว ส่วนทางด้านการเมืองการปกครองนั้นจักรพรรดิเป็นผู้ปกครองประเทศโดยมีขุนนางคอยถวายการรับใช้ ตระกูลขุนนางที่กุมอำนาจใหญ่ในยุคนี้คือ ตระกูลฟุจิวะระ(Fujiwara) โดยเฉพาะในยุคของฟุจิวะระ โนะ มิชินะงะ(Fujiwara no Michinaga) นับเป็นยุคที่ตระกูลฟุจิวะระรุ่งเรืองสูงสุด